Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Παναγιώτης Καρκατσούλης, η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου αυξήθηκε περίπου κατά 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ.

Πάνος ΑμυράςΓράφει ο Πάνος Αμυράς

Πληρώνουμε πλέον 18 δισ. ετησίως για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων από 15,8 δισ. που ήταν το αντίστοιχο κονδύλιο επί «Σαμαροβενιζέλων».

Ο κ. Καρκατσούλης, ο οποίος θα είναι υποψήφιος με το ΚΙΝΑΛ στην Α’ Αθηνών, με άρθρο του στο liberal.gr υπολόγισε ότι ο αριθμός των υπαλλήλων αυξήθηκε κατά 73.209 άτομα στην περίοδο 2015-2018. Οι περισσότεροι είναι συμβασιούχοι, που κατά κανόνα μετατρέπονται σε ομήρους της κυβέρνησης προκειμένου να ανανεωθεί η σύμβασή τους.

Ακόμη και στην κατηγορία των μετακλητών υπαλλήλων, για τους οποίους ο κ. Τσίπρας λίγο πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 δεσμευόταν ότι θα καταργούσε επειδή θα αξιοποιούσε το δυναμικό του Δημοσίου, σημειώθηκε εντυπωσιακή αύξηση των απασχολουμένων. Οι μετακλητοί του ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασαν πλέον τους 2.600 όταν επί Ν.Δ. ήταν 1.800.

Ουσιαστικά οι φορολογούμενοι πληρώνουν έναν έξτρα ΕΝΦΙΑ για να χρηματοδοτούν τις προσλήψεις της «πρώτης φορά Αριστερά». Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι οι διορισμοί ήταν αναγκαίοι προκειμένου να ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος και να βελτιωθούν οι δημόσιες υπηρεσίες. Ομως αυτό δεν προκύπτει από τις επίσημες έρευνες που δείχνουν ότι οι πολίτες δαπανούν διαρκώς περισσότερα χρήματα σε ιδιωτική παιδεία και υγεία για να καλύψουν τις ανάγκες των μελών των οικογενειών τους. Η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών από το Δημόσιο επιδεινώνεται ενώ οι δαπάνες μισθοδοσίας αυξάνονται.

Το κράτος δεν μπόρεσε να αποτρέψει τις μεγάλες τραγωδίες σε Μάνδρα και Μάτι ενώ τα εισαγγελικά πορίσματα αποκάλυψαν μία εικόνα πλήρους διάλυσης των εμπλεκόμενων φορέων.

Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε μία αδιανόητη δημοσιονομικά επιλογή: κόβει τις δημόσιες επενδύσεις παντού προκειμένου να εμφανίζει θηριώδη πλεονάσματα, τα οποία καταλήγουν στα θησαυροφυλάκια των δανειστών. Κονδύλια που προορίζονταν για τα δημόσια νοσοκομεία ή τη συντήρηση έργων υποδομής όπως είναι το οδικό σύστημα και οι γέφυρες περικόπτονται και διοχετεύονται για τη γιγάντωση του κομματικού στρατού.

Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε ενώ η λειτουργία του κράτους χειροτερεύει. Ο ΣΥΡΙΖΑ που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ επέβαλε μέσω των προσλήψεων έναν ακόμη φόρο για να βολέψει τους Καρανίκες και τους λοιπούς «εχθρούς της καριέρας», που ανακάλυψαν τα καλά του Δημοσίου πρωτοαντικρίζοντας το κομματικό τους γραφείο.

Ο Σόιμπλε έψαχνε από το 2011 τον Τσίπρα

Η συνέντευξη του πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στους Financial Times ήταν αποκαλυπτική για τις προθέσεις του σχετικά με τη θέση της Ελλάδας στο ευρώ.

Ταυτόχρονα όμως φάνηκε ότι το βασικό διαπραγματευτικό όπλο του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν η απειλή του Grexit, στην πράξη ήταν διακαής πόθος του Σόιμπλε από το 2011!

Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της γερμανικής Βουλής ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής στους FT: «H Ελλάδα ήταν ένα ιδιαίτερα ακανθώδες πρόβλημα. Δεν έπρεπε να έχει γίνει δεκτή στο ευρώ από την αρχή. Οταν ξέσπασε η κρίση χρέους της, έπρεπε να έχει πάρει ένα “time out” 10 ετών από την ευρωζώνη». Σχετικό αίτημα είχε υποβάλει στον ομόλογό του Γιώργο Παπακωνσταντίνου το διάστημα 2009-2011 τονίζοντας ότι «οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνταν για την ελληνική οικονομία επρόκειτο να είναι δύσκολες να επιτευχθούν σε μία δημοκρατία. Γι’ αυτό πρέπει να φύγετε από το ευρώ για μία συγκεκριμένη περίοδο. Ωστόσο, όλοι είπαν ότι δεν υπήρχε πιθανότητα για κάτι τέτοιο».

Ο Σόιμπλε επανήλθε το 2015 για ένα προσωρινό Grexit αλλά η Μέρκελ και άλλοι ηγέτες της Ε.Ε. διαφωνούσαν. Το όπλο του Τσίπρα ήταν τελικά όπλο του Σόιμπλε. Για αυτό και το πληρώσαμε διπλά.