Σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων Νίκος Χαρδαλιάς απαντάει σε κρίσιμες ερωτήσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας και λύνει απορίες σχετικά με την υγειονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα – και ο πλανήτης γενικότερα.

Περιγράφει την αρχή του… «προσκλητηρίου μάχης», το στοίχημα να «κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο», σχολιάζει τα πικρόχολα σχόλια περί «καλού (Σωτήρης Τσιόδρας) και κακού (Νίκος Χαρδαλιάς) αστυνομικού» και τι απαντά σε ερωτήσεις των φίλων και της οικογένειάς του.

Χρονικά, πότε εκτιμάτε ότι θα έρθει η κορύφωση της πανδημίας και η μετέπειτα κάμψη της;

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, περιμένουμε την κορύφωση εντός του Απριλίου. Από τα μέσα μέχρι τα τέλη. Ως εκ τούτου, το επόμενο διάστημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και περιμένουμε την απόλυτη συμμόρφωση των πολιτών. Δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο χαλάρωσης. Υπενθυμίζω κάτι βασικό: ό,τι κάνουμε σήμερα καταγράφεται αριθμητικά στην επιδημία μετά από δύο εβδομάδες.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή όλο αυτό το χρονικό διάστημα και τι σας ρωτούν μέλη της οικογένειάς σας και φίλοι;

Αν θέλετε να σας πω, η μεγαλύτερη αγωνία μου είναι να αντέξει το ΕΣΥ. Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να νοσήσουν όσο το δυνατόν λιγότεροι και, σε κάθε περίπτωση, όχι ταυτόχρονα. Οσον αφορά την οικογένειά μου, με ρωτούν ό,τι με ρωτάτε κι εσείς! Πότε θα τελειώσει όλο αυτό. Και τους απαντώ το ίδιο. Μένουμε σπίτι για να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Δεν μπορούμε να εφησυχάσουμε δευτερόλεπτο. Οι επόμενες δύο εβδομάδες είναι το πρώτο κρίσιμο κρας τεστ. Το πρώτο. Το τονίζω σε κάθε τόνο, καθώς δεν πρέπει να θεωρηθεί πως η περιπέτεια στην οποία έχει μπει η πατρίδα μας θα τελειώσει σύντομα.

Σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που βρίσκονται η χώρα και ο πλανήτης υπάρχει κάτι που έπρεπε να είχατε κάνει και δεν το κάνατε;

Κοιτάξτε… Θα σας αποκαλύψω κάτι. Μέσα Ιανουαρίου, πριν καλά καλά η επιδημία σκάσει στην Ιταλία ή στην Ευρώπη, εμείς στην Πολιτική Προστασία είχαμε ήδη ενεργοποιήσει τα κατάλληλα πρωτόκολλα και είχαμε ήδη συγκαλέσει, με εντολή του πρωθυπουργού, σχετικές συσκέψεις. Πριν τελειώσει ο Ιανουάριος είχαν ήδη υπάρξει κυβερνητικές εντολές για τη δημιουργία task force. Και από τον Φεβρουάριο υπήρχε ήδη εγκεκριμένο ειδικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Αλλά αυτή η μάχη δεν είναι κυβερνητική. Δεν είναι ατομική. Δεν είναι μοναχική. Είναι συλλογική.

Δώστε μου κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα επιπόλαιων και ανεύθυνων πολιτών που σας εξόργισαν με τις κινήσεις τους…

Δεν μπορεί κανείς ελαφρά τη καρδία να διασπά μία εθνική προσπάθεια. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να βάζει σε κίνδυνο τη ζωή άλλων ανθρώπων. Οι άνθρωποι εκείνοι που έλεγαν πως «έχω δουλειές» και «πάω στο χωριό μου» λειτούργησαν ανεύθυνα.

Από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των δειγματοληπτικών ελέγχων διαπιστώνεται ότι κάποιοι παραβιάζουν τη 14ήμερη καραντίνα και κάνουν «βόλτες». Κάποια ευρωπαϊκά κράτη έχουν προτείνει και θα τοποθετήσουν «βραχιολάκια» σε όσους βρίσκονται σε καραντίνα για 14 μέρες. Ποιον τρόπο έχετε για τον περιορισμό τους στο πλαίσιο αποτροπής διασποράς του ιού;

Οχι, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει σκέψη για «βραχιολάκι». Εχουμε τρόπο να επιβάλουμε την καραντίνα μέσω της αυστηρής αστυνόμευσης, εάν το αίσθημα ατομικής ευθύνης δεν εφαρμοστεί. Και μέχρι τώρα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που τις εντοπίσαμε άμεσα και επιβλήθηκε τελικά η καραντίνα, έχουμε στεγανοποιήσει όλα τα κρούσματα και τις στενές επαφές τους.

Πόσο αισιόδοξος είστε για τη στάση και τη συμπεριφορά των πολιτών στην τήρηση των μέτρων αποτροπής διασποράς του ιού εν όψει του Πάσχα και, ακόμη μακρύτερα, του καλοκαιριού;

Από τη μέρα που εφαρμόσαμε την καθολική απαγόρευση και την έξοδο από το σπίτι μόνο μετά από έγγραφη ενημέρωση η κίνηση στους δρόμους καταγράφει αισθητή πτώση. Είμαι συνεπώς αισιόδοξος πως οι Ελληνες θα πειθαρχήσουμε. Εξετάζουμε τα δεδομένα μέρα με τη μέρα και προχωράμε βήμα βήμα.

Ποιο είναι το σχέδιο αλλά και οι κινήσεις του κρατικού μηχανισμού για την αποτροπή της πιθανής διασποράς του κορονοϊού σε νησιά, ακριτικές περιοχές, φυλακές και ΚΥΤ, εκεί όπου οι υπηρεσίες υγείας δεν βρίσκονται σε ικανοποιητικό επίπεδο;