Οταν η ζωή σού δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα. Οταν όμως ζεις στην Ελλάδα, που σου προσφέρει άγρια χόρτα και ελαιόλαδο, φρέσκα ψάρια, εκλεκτά τυροκομικά και της γης τα καλύτερα και πιο ταπεινά μυρωδικά, τότε φτιάχνεις κάτι παραπάνω.

Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Ντολμαδάκια με άγριο ρύζι Σπερχειού και ξύγαλο Κρήτης, για παράδειγμα, και χταπόδι με πικάντικη φάβα Σαντορίνης και αβγοτάραχο Μεσολογγίου, όπως έκανε ο Γιάννης Μπαξεβάνης στο Προεδρικό Μέγαρο για την 40ή επέτειο από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη. Αν πάλι είσαι ο Λευτέρης Λαζάρου και μαγειρεύεις για τη 200ή επέτειο από την Ελληνική Επανάσταση, φτιάχνεις κακκαβιά με πεσκαντρίτσα από την Εύβοια, κιμά γαρίδας σε ζωμό θαλασσινών τυλιγμένο σε φύλλο λάχανου με κρόκο Κοζάνης και φιλέτο χριστόψαρου με πουρέ από χειμωνιάτικες ρίζες και ντοματίνια Κρήτης. Αυτός είναι ο κόσμος της υψηλής ελληνικής γαστρονομίας, στον οποίο ανήκει από την περασμένη εβδομάδα μία κοπέλα.

Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε τον διαγωνισμό «MasterChef», καταφέρνοντας, εκτός από το έπαθλο, να κερδίσει και τις καρδιές του κόσμου. Γιατί, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει συνήθως στην τηλεόραση, η καλοσύνη συναγωνίστηκε επάξια το ταλέντο της και φάνηκε αυτό στην τρυφερή ανταπόκριση των τηλεθεατών. Η 27χρονη κοπέλα από τη Μυτιλήνη κατάφερε να συνδυάσει τις μαγειρικές της ικανότητες με έναν παιδικό αυθορμητισμό, προσφέροντας σε έναν κουρασμένο από την πανδημία κόσμο την αισιοδοξία ότι το μέλλον μπορεί να είναι δημιουργικό και ταυτόχρονα καλόκαρδο. Ομως, η εκπομπή για φέτος τελείωσε, τα φώτα έσβησαν και η πραγματική δουλειά τώρα αρχίζει. Μια δουλειά που δεν αφορά μόνο την ίδια, αλλά την ελληνική οικονομία και το branding του ελληνικού τουρισμού.

Η ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ είναι μια παγκόσμια βιομηχανία που βασίζεται στο ταλέντο μερικών χιλιάδων ταλαντούχων μαγείρων να ταΐζουν εκατομμύρια ανθρώπους. Πρόκειται για μια σχετικά υψηλού κόστους ατομική επένδυση, που, αν αντιμετωπιστεί σοβαρά από το κράτος, ξεφεύγει από τα όρια μιας ιδιωτικής επιχείρησης και γίνεται εργαλείο ανάπτυξης του γαστρονομικού τουρισμού. Αυτό που πέτυχε ο Λαζάρου, για παράδειγμα, να ζητήσουν από το Μπάκιγχαμ τις συνταγές του επειδή άρεσαν στον πρίγκιπα Κάρολο, με πόσες διαφημιστικές καμπάνιες αντιστοιχεί;

Η ΕΛΛΑΔΑ είναι ένας τόπος ευλογημένος, με γόνιμα εδάφη, απέραντο γαλάζιο, αλλά και με σεφ διεθνώς καταξιωμένους, οι οποίοι εκπαιδεύουν τώρα τη νέα γενιά, όπως είναι η Μαργαρίτα και δεκάδες άλλα παιδιά που είτε φοιτούν ακόμα είτε δοκιμάζουν τις αντοχές τους στις κολασμένες θερμοκρασίες μιας επαγγελματικής κουζίνας. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα έχει τα βασικά υλικά για να μπει στους Τop 10 γαστρονομικούς προορισμούς του κόσμου, όπως είναι ο Καναδάς και η Ιταλία. Και είναι αυτή η σωστή εποχή για να το κάνει, διότι, αν κάτι απέδειξε η καραντίνα, είναι ότι πολλά μπορούν να λειτουργήσουν με ψηφιακά υποκατάστατα, όχι όμως τα ταξίδια και η γεύση.

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ότι το 2019 από τα περίπου 17,5 δισ. ευρώ τουριστικά έσοδα, τα 4 δισ. προήλθαν από τον γαστρονομικό τουρισμό και ας προσθέσουμε ότι το 51% των Αμερικανών τουριστών ταξιδεύει με στόχο νέες γαστριμαργικές εμπειρίες. Το αποτέλεσμα που θα βρούμε είναι ότι η Ελλάδα έχει τη δύναμη που χρειάζεται, αρκεί να μην τη σπαταλά σε breakfast με βραστά αβγά, κακοψημένο μπέικον και λουκάνικα. Είναι αυτό που εξηγούσε στη «LIFO» ο μαγειρικός μέντορας της Μαργαρίτας, ο Εκτορας Μποτρίνι, για τον τουρίστα που έρχεται να δει το ηφαίστειο στη Σαντορίνη και μετά τρώει καρμπονάρα και φουαγκρά. «Είναι ντροπή. Ο Heston Blumenthal του “Fat Duck” με τα τρία αστέρια Michelin έχει στο μενού του ένα κρέας με λάδι Μάνης». Μάλιστα, σεφ!