Ένα μεγάλο δημόσιο εύγε στη Νίκη Κεραμέως για τη βάση του δέκα έδωσε μέσα από τον λογαριασμό του στα social media ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης.
Όπως εξήγησε ο υπουργός, για να μην έχει γράψει κάποιος ούτε την βάση ούτε τον ενδιαφέρει ούτε του αρέσει. Όμως, όπως λέει στη συνέχεια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι καταπληκτικός σε κάτι άλλο και δεν μπορεί να διαπρέψει και να διακριθεί στην ζωή του.

Για την βάση του Δέκα και τις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις
Παρακολουθώ από χθες όλο τον χαμό που η Αντιπολίτευση (κυρίως η Αξιωματική αλλά όχι μόνον) προκαλεί με το γεγονός ότι πολλοί υποψήφιοι τελικά δεν τα κατάφεραν και κόπηκαν μένοντας έξω από τα Πανεπιστήμια.

Μάλλον το ατομικό μου πολιτικό συμφέρον θα ήταν να μην τοποθετηθώ, διότι το σύνηθες στην πολιτική είναι να εξαφανίζεσαι αν σε παίρνει στα δύσκολα και αν μπορείς να αφήνεις τους άλλους να βγάζουν το φίδι από την τρύπα. Έτσι και η δουλειά γίνεται και κάποιος άλλος πληρώνει μόνος του το κόστος μιας μεταρρυθμίσεως (στην προκειμένη περίπτωση δε μία συνυποψήφια μου στην ίδια εκλογική περιφέρεια (στην Βόρεια Αθήνα) και για την ακρίβεια η ακριβώς με τις λιγότερες από μένα ψήφους στις προηγούμενες εκλογές) χωρίς εσύ να χάνεις ψήφους και να δημιουργείς αντιπάθειες…αν έχετε απορία γιατί είμαι σχεδόν πάντα ο πολιτικός με τις περισσότερες αρνητικές γνώμες σταθερά σε όλες τις δημοσκοπήσεις (που δεν έχετε) είναι διότι ποτέ δεν μπόρεσα να φερθώ έτσι. Μπήκα στην πολιτική για να λέω την γνώμη μου και να υποστηρίζω αυτά που θεωρώ σωστά και αυτό θα κάνω και τώρα.

Θέλω λοιπόν δημοσίως να πω στην συνάδελφο, φίλη και συνυποψήφια μου στην ίδια εκλογική περιφέρεια κα Νίκη Κεραμέως ένα μεγάλο Δημόσιο Εύγε! Μπράβο Νίκη.

Ο πολιτικός δεν μπορεί να είναι απλώς ένας δημοσιοσχετίστας που ακολουθεί τους συμβούλους επικοινωνίας, μετράει πόσες ψήφους χάνει ή κερδίζει και στο τέλος δεν κάνει τίποτε από τον φόβο του πολιτικού κόστους, ο πολιτικός πρέπει να κάνει το σωστό και να λύνει τα προβλήματα. Το γεγονός ότι επι σειρά ετών χιλιάδες νέοι έμπαιναν με μέσο όσο 03/20 ή 07/20 ή ακόμη και με 01/20 σε Πανεπιστήμια που τελικά υπήρχαν μόνον για να νοικιάζονται διαμερίσματα και να κινείται η όποια τοπική οικονομία ήταν λάθος και για το Πανεπιστήμιο αυτό καθ´αυτό και του τί πρέπει να σημαίνει αλλά και για τα ίδια τα παιδιά που έμπαιναν σε αυτές τις σχολές με αυτούς τους μέρους όρους.

Το αποτέλεσμα των εξετάσεων πρέπει να είναι δίκαιο να επιβραβεύει όσους πραγματικά διάβασαν και προσπάθησαν και να δείχνει στους υπόλοιπους την αλήθεια της ζωής, ότι χωρίς κόπο τα αγαθά δεν έρχονται. Και πρέπει να εξηγήσουμε στα παιδιά μας και στους συμπολίτες μας ότι δεν είναι κακό να μην μπαίνουν όλα τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο. Η ζωή των παιδιών μας δεν τελειώνει με τις Πανελλήνιες εξετάσεις, ούτε όλη η ευφυΐα ή το ταλέντο τους εξαντλείται σε αυτή τη μέρα. Για να μην έχεις γράψει ούτε την βάση ούτε σε ενδιαφέρει ούτε σου αρέσει. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να είσαι καταπληκτικός σε κάτι άλλο και δεν μπορείς να διαπρέψεις και να διακριθείς στην ζωή σου. Αλλά μόνον εάν κοπιάσεις και μόνον εάν προσπαθήσεις σε ό,τι και αν επιλέγεις να κάνεις.

Ούτε είναι τιμητικό για ένα ίδρυμα να θέλει να παίζει απλώς τον ρόλο του να γεμίζει διαμερίσματα και εστιατόρια. Δεν είναι αυτός ο προορισμός του. Αν το αντικείμενο που προσφέρει δεν προσελκύει φοιτητές η λύση δεν είναι να βάλουμε όποιον περαστικό περνάει από έξω αλλά να αλλάξει αντικείμενο και να βρει αυτό που θα προκαλέσει το ενδιαφέρον. Και η τοπική οικονομία δεν μπορεί να στηρίζεται έτσι, πρέπει η οικονομική ανάπτυξη να προέρχεται από πραγματικά παραγόμενο πλούτο και κάθε πόλη έχει μεγάλες δυνατότητες για να την υποβιβάζουμε ως απλώς σε μια πόλη, για να εξυπηρετεί φοιτητές που πάνε χωρίς να πρέπει.

Μόνον αν αυτά τα καταλάβουμε και οικοδομήσουμε μία εντελώς νέα νοοτροπία θα Μπορέσουμε να φτιάξουμε την Ελλάδα που μας αξίζει.